W sytuacji, gdy noworodek wymaga dłuższego żywienia dożylnego, czyli podaży kroplówek odżywczych, zakładana jest specjalna kaniula do żył na rączce lub nóżce, a jej końcówka znajduje się w dużych naczyniach niedaleko serca (z rączki) lub w naczyniach brzusznych (z nóżki). Dzięki temu możliwe jest podawanie roztworów nawet o wysokim stężeniu glukozy. Naczynia te nie pękają i nie ma konieczności zmieniania co kilka dni miejsc wkłuwania wenflonów. Możliwe jest także podawanie niektórych leków (np. podwyższających ciśnienie tętnicze czy antybiotyków).

Zakładanie tego specjalnego cewnika wykonywane jest przez doświadczony i przeszkolony personel lekarsko-pielęgniarski. Przed założeniem cewnika noworodek otrzymuje leki przeciwbólowe. Cewnik wprowadzany jest w warunkach sterylnych i dostosowanym do tego specjalnym sprzętem. Cewnik przymocowywany jest do skóry specjalnymi plasterkami, a całość wkłucia zaopatrzona jest jałowym przezroczystym opatrunkiem. Po założeniu cewnika jego położenie kontrolowane jest poprzez wykonanie zdjęcia radiologicznego, można też wykonać badanie USG.

Cewnik utrzymywany jest w naczyniu tak długo, jak długo dziecko wymaga dodatkowej podaży płynów odżywczych, czyli dopóki nie przestanie być karmione wyłącznie drogą przewodu pokarmowego przez sondę. Przez cały czas utrzymywania cewnika zespół pielęgniarski dokładnie obserwuje miejsce jego założenia, w razie potrzeby można wymienić opatrunek. Do końcówki cewnika podłączany jest płyn odżywczy przygotowywany w specjalnej pracowni w warunkach sterylnych i przekazywany na oddział w dostosowanych do tego workach. Worki wymieniane są raz na 24 godziny, a płyn podawany jest przez specjalny filtr. Wszystko to chroni przed zakażeniem, które jest najczęstszym potencjalnym powikłaniem.

Dr hab. n. med. prof. IMiD Magdalena Rutkowska, specjalizacja: neonatologia
Dr n. med. Marzanna Reśko-Zachara, specjalizacja: neonatologia, pediatria

CHIESI/ŻMO/JEW/33/09/2020